Kινητήρες Η/Μ Δίνης
---------------------------
Εlectromagnetic Vortex Engines (EVE)
---------------------------
Εlectromagnetic Vortex Engines (EVE)
Μετά απο μισό χρόνο έρευνας, μπορούμε πλέον να παρουσιάσουμε τον πρώτο Kινητήρα Δίνης (EVE). Πρόκειται για το απλούστερο παράδειγμα μιας μηχανής φαινόμενης παραβίασης του απόρθητου που υποτίθεται ότι αντιπροσωπεύουν οι περίφημοι νόμοι διατήρησης. Για να ακριβολογήσουμε, η παραπάνω συσκευή φαινομενικά δεν παραβιάζει τίποτε απολύτως και παρ όλα αυτά η λειτουργία της οδηγεί σε ένα τουλάχιστον παράδοξο. Εξηγήσαμε στα προηγούμενα άρθρα γιατί κ άλλες παρόμοιες μηχανές μπορούν να παρουσιάσουν ανάλογα παράδοξα αλλά στάθηκε δύσκολο να εξηγήσουμε κ θεωρητικά την παρουσία κ την ακριβή φύση αυτών των παράδοξων. Τώρα ήρθε ο καιρός να εξηγήσουμε κ τα υποτιθέμενα ανεξήγητα όπως κ τα μεγάλα παραλειπόμενα της σύγχρονης φυσικής.
Aρχή Λειτουργίας:
Aρχή Λειτουργίας:
Στην προηγούμενη εικόνα φαίνεται μια διατομή της συσκευής η οποία αποτελείται απο ένα δακτύλιο που περιβάλλεται απο τοροειδές πηνίο. Στο εσωτερικό του πηνίου επικρατεί ανομοιογενής κυκλική μαγνητική ροή που αποτελεί το πολικό στοιχείο του συνολικού πεδίου. Ο περιεχόμενος στο πηνίο δακτύλιος αποτελείται απο ξεχωριστά κινούμενα μέρη, Ρότορα τύπου προπέλας (κέντρο) κ στάτορα (περιφέρεια). Τόσο ο ρότορας όσο κ ο στάτορας περιέχουν ακτινικά προσανατολισμένες μαγνητικές ροπές οι οποίες παρέχουν το ακτινικό στοιχείο του μαγνητικού πεδίου. Η συνολική περιεχόμενη μαγνητική ροή παίρνει τότε τη μορφή Δίνης (Vortex) όπως φαίνεται κ στην παρακάτω εικόνα.
Η βασική αρχή λειτουργίας έγκειται στην ανομοιγένεια των λεπτών μαγνητικών στοιχείων του εσωτερικού ρότορα-προπέλας. Εξαιτίας της σπειροειδούς διατομής, οι συνολικές μαγνητικές δυνάμεις όπως υπολογίζονται με απευθείας ολοκλήρωση επι της καμπύλης της σπείρας υπερτερούν απο όποιες άλλες οπισθέλκουσες δυνάμεις στα σημεία τομής της κάθε σπείρας. Επιπλέον η μορφή του πεδίου συντελεί ώστε η συνολική δύναμη να είναι μονόδρομη και κ η ασκούμενη ροπή να επιφέρει διαρκή επιτάχυνση. Επομένως στο σύστημα αυτό χαρακτηρίζεται απο μια "Αυτο-διεγειρόμενη Ηλ/δυναμική Αστάθεια" (Self-excited Electrodynamic Instability) . H εσωτερική μαγνητική ροή δε μεταβάλλεται σημαντικά εφ όσον ληφθεί μέριμνα ώστε τα λεπτά μαγνητισμένα φύλλα τα οποία συγκροτούν το ρότορα-προπέλα να έχουν τις μαγνητίσεις υπο κατάλληλη κλίση ώστε να επέρχεται η μέγιστη δυνατή ομογενοποίηση του ακτινικού πεδίου κατά την κίνηση. Αλλά κ εαν ακόμη παρατηρηθεί κάποια αρμονική διακύμανση , θα αναιρείται κατά μέσο όρο ώστε να μην εμφανιστεί πεδίο ανάσχεσης. Ωστόσο, μπορούμε να κατασκευάσουμε ακόμη πιο ευφυείς λύσεις ώστε κ εάν ακόμη προστεθεί πεδίο ανάσχεσης να μπορεί να χρησιμοποιηθεί θετικά σε μια σκάλα η δικτύωμα απο κινητήρες συνδεδεμένους με κλασσικές γεννήτριες ώστε με διασταυρούμενες πολικότητες να δημιουργείται ένα ασταθές δυναμικό σύστημα (runnaway solutions)!
Τι αντιπροσωπεύει το παραπάνω? Το λιγότερο που μπορούμε να πούμε είναι ότι πρόκειται για μια ηλ/μαγνητική "βόμβα" η οποία αν όντως κατασκευαστεί θα μπορούσε να εκραγεί εμ τεράστια ισχύ! Άρα είναι τουλάχιστον ένα όπλο Η/Μ Παλμού σαν αυτά τα οποία ήδη δοκιμάζονται απο το στρατό των ΗΠΑ. Απο που όμως έρχεται η ενέργεια στο σύστημα? Όπως ήδη είπαμε σε προηγούμενες δημοσιεύσεις, όποιος μιλά για διατήρηση της "ενέργειας" στην Ηλ/δυναμική χωρίς να αναφέρει ρητά τις δυσκολίες τις σχετικές με την αντίδραση ακτινοβολίας που είναι ουσιαστικά η αντίδραση του ίδιου του κενού, κουβαλά ένα πτώμα στο στόμα του!
Εκείνο όμως που είναι πραγματικά σημαντικό σε συσκευές όπως η παραπάνω, είναι ο αδιόρατος σύνδεσμος ανάμεσα σε βαρύτητα κ ηλ/μαγνητισμό που δεν γίνεται προφαν΄ςη παρά μόνο όταν σκεφτούμε τι σημαίνει η δυνατότητα δημιουργίας ασταθειών. Διότι η θεωρία της βαρύτητας ήταν η μόνη μέχρι τώρα που γνωρίζαμε ότι μπορεί να δώσει αστάθειες με τη μορφή βαρυτικής κατάρρευσης (μαύρες οπές). Τώρα βλέπουμε για πρώτη φορά ότι απρόσμενες αστάθειες μπορούν να υπάρξουν κ στην ηλ/δυναμική. Άρα αναμφίβολα εδώ κρύβεται κάτι απο τη γενικότερη θεωρία του βαρυτο-ηλ/μαγνητισμού που ακόμη αγνοούμε. Δεν είναι όμως το μόνο που αγνοούμε κ αυτό με ευθύνη όλων εκείνων των ακαδημαικών πτωμάτων που εκπαιδεύτηκαν να μιλάνε τη μισή αλήθεια κ για αυτό πρέπει να χτυπηθούν αδυσσώπητα, αμείλικτα, αλύπητα κ ανελέητα!
Η Μαύρη Βίβλος της "Θεωρίας Πεδίου"
Όλα αυτά τα τομάρια που μας έχουν φάει τα αυτιά σε εφημερίδες κ ραδιόφωνα με τις "ψείρες" που συγκρούονται στο CERN, πρέπει κάποτε να κληθούν να δώσουν εξηγήσεις γιατί με την προπαγάνδα τους απέκλεισαν μια σειρά απο πολύ σημαντικά μακροσκοπικά πειράματα σε υψηλές ενέργειες όπως επίσης κ το γιατί συνεχίζουν να σιωπούν συστηματικά σχετικά με διάφορα παραλειπόμενα της φυσικής απο το πρώτο μισό του 20ου αιώνα.
Για να γίνουμε συγκεκριμένοι, πρέπει να θυμίσουμε εδώ απο την ιστορία της επιστήμης τις θαυμάσιες κ σήμερα ξεχασμένες δουλειές των George Rainich, Gabriel Kron, Melvin, Wheeler κ τόσων άλλων συνεχιστών του Einstein, οι οποίοι προσπάθησαν σκληρά να πετύχουν την ενοποίηση των δυνάμεων. Φαίνεται μάλιστα πως είχαν φτάσει πολύ κοντά στο να το καταφέρουν λίγο μετά τον πόλεμο οπότε με κάποιον περίεργο τρόπο επιβλήθηκε ένα περίεργο εμπάργκο κ μάλιστα η οριακή περίοδος φαίνεται πως βρίσκεται κάπου μεταξύ 1947 κ 1950. Απο τότε επιβάλλεται να μιλάμε μόνο με όρους Κβαντικής Μηχανικής κ αλλίμονο σε όποιον εναντιώνεται στο δόγμα. Τέτοια αντιμετώπιση της ελεύθερης σκέψης είχαμε να δούμε απο τον καιρό που η Ιερά Εξέταση δίκασε τον Γαλιλαίο!
Το πλεονέκτημα αυτών των προπαγανδιστών της "μισής αλήθειας" είναι όπως πάντα το ίδιο. Η κβαντική μηχανική ξέρει τα πάντα για το ΠΩς ΝΑ ΥΠΟΛΟΓΙΣΕΤΕ ΤΙΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΠΟΓΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΑΥΤΟΥ ΠΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΥΠΑΡΧΕΙ! Ωστόσο, την ίδια στιγμή, η κβαντική μηχανική αποδεικνύεται διαρκώς ότι δεν γνωρίζει ούτε μπορεί να πεί οτιδήποτε ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΠΟ ΚΑΤΩ! Με άλλα λόγια, η κβαντική μηχανική είναι η πρώτη θεωρία που στερείται παντελώς κάθε οντολογίας, ένα μοναδικό ιστορικό παράδειγμα άγνοιας!
Αντίθετα, η θεωρία πεδίου απο τον Einstein κ μετά άρχισε να υποψιάζεται επικίνδυνα ποιό είναι το αληθινό υπόστρωμα όπως κ το που είχε γίνει λάθος με τις περίφημες θεωρίες του Αιθέρα. Ο ίδιος ο Einstein είχε αναγκαστεί να ομολογήσει ότι η Γενική Σχετικότητα ουσιαστικά εισείγαγε εκ νέου έναν χωρο-χρονικό αιθέρα. Η διαφορά ήταν ότι την επποχή εκείνη δεν είχε πάει κανενός ο νους στην πιθανότητα ο αιθέρας να μην είναι ένα ρευστό αλλά ένα ΥΠΕΡ-ΣΤΕΡΕΟ (Supersolid)! Αυτό ακριβώς όμως εξηγεί θαυμάσια τους παράδοξους συγχρονισμούς των φαινομένων της κβαντικής μηχανικής ενώ η τυχαιότητα απλούστατα απαιτεί ότι ο ο υπερ-στερεός αιθέρας δεν μπορεί παρά να έχει επιπλέον των 3 διαστάσεων κ θα μπορούσε κάλλιστα να είναι απειροδιάστατος!
Εξ ίσου σημαντικό είναι το γεγονός ότι οι σχετικιστικές θεωρίες πεδίου ουσιαστικά είναι ειδικές περιπτώσεις της θεωρίας ελαστικότητας. Είναι ένα ολόκληρο ζήτημα το ποιά ακριβώς θα έπρεπε να είναι η θεωρία ελαστικότητας ενός υπερ-στερεού αιθέρα, το σίγουρο όμως είναι ότι μέχρι τώρα έχει χρησιμοποιηθεί μόνον η μισή! Αυτό οφείλεται στο ότι όλες οι προσεγγίσεις του χωρο-χρόνου δέχονται ότι αυτός κάμπτεται υπο την επίδραση ενός μεγέθους που είναι γνωστό σαν Τανυστής Ορμής-Ενέργειας (Stress-Energy tensor) κ ο οποίος αντιστοιχεί στο μέγεθος της "πίεσης-τάσης" της θεωρίας ελαστικότητας. Υπάρχει όμως κ το αντίστοιχο μέγεθος "στρέψης" (strain tensor) στην πλήρη θεωρία ελαστικότητας το οποίο ουδέποτε χρησιμοποιείται άγνωστο γιατί! Εκτός κ ανακαλύψουμε σε τίποτε ξεχασμένες δημοσιεύσεις ότι κάποιοι το είχαν ξανασκεφτεί το θέμα κ απλώς έπεσαν θύματα του εμπάργκο των σύγχρονων θεωρητικών!
Τυχαίνει τώρα, ο περίφημος ηλ/μαγνητισμός να μπορεί να ξαναγραφτεί με τον δεύτερο αυτό τρόπο δηλαδή μπορεί ο περίφημος τανυστής Faraday-Maxwell που προέρχεται απο το Διανυσματικό Δυναμικό να μπορεί επίσης να θεωρηθεί ως μια μετατόπιση (Dislocation) που περιγράφεται ακριβώς απο τον strain tensor! Κ τυχαίνει εξ ίσου "σατανικα" (!!) να είναι δυνατόν τα δύο αυτά μεγέθη strain κ stress να μπορούν να συνδεθούν με έναν απο τους απλούστερους νόμους, τον περίφημο νόμο του Hook που γνωρίζουμε απο τα ελατήρια! Με τη μόνη διαφορά ότι ένας γενικευμένος νόμος του Hook για τον ίδιο το χωρο-χρόνο η τον υπερ-στερεό αιθέρα θα είναι μάλλον μη-γραμμικός κ εξαρτώμενος επίσης απο την περιεχόμενη στο σύστημα ενέργεια. Σε οποιαδήποτε περίπτωση, η πολυαναμενόμενη ενοποίηση ηλ/μαγνητισμού κ βαρύτητας είναι έμμεση μεν, αυτονόητη δε όταν χρησιμοποιηθεί το πλήρες εννοιολογικό οπλοστάσιο της θεωρίας ελαστικότητας. Η πραγματική μορφή όμως του "αιθερικού" νόμου του Hook δεν μπορεί να γίνει ακόμη γνωστή χωρίς πειράματα σε υψηλές ενέργειες -όπως με συσκευές του είδους που περιγράψαμε παραπάνω. Και για να γίνει αυτό πρέπει επιτέλους να ξεκολλήσουμε απο τη σφαλερή κ δηλητηριώδη ατμόσφαιρα της παντοδυναμίας του CERN που ταλάνισε γενιές ολόκληρες φοιτητών κ ερευνητών.
Μια μόνο υποσημείωση για κάτι επικίνδυνο κ άγνωστο στο πλατύ κοινό που μπορεί ίσως να εξηγεί εν μέρει το εμπάργκο που επικράτησε στη θεωρητική φυσική μετά τον πόλεμο κ την επινόηση της ατομικής βόμβας. Όταν οι σύμμαχοι πριν 63 χρόνια εισέβαλλαν τελικά στο Βερολίνο κ τη Δ. Γερμανία, απέσυραν τεράστιες ποσότητες οχι μόνο πολεμικού αλλά κ βιομηχανικού υλικού, ανάμεσα στα οποία κ σχέδια όπως κ πειραματικές διατάξεις τις οποίες οι Ναζί δεν πρόλαβαν να υλοποιήσουν. Γνωρίσουμε ότι ανάμεσα σε κάποια απο τα σχέδια που έπεσαν στα χέρια των αμερικανών ήταν κ κάποιες επινοήσεις με τις κωδικές ονομασίες Kugelblitz (Σφαιρικός Κεραυνός) κ Kraftstrahlcanon (Κανόνι Ακτινοβολίας!). Δεν μπορούμε να ξέρουμε ούτε τι ακριβώς ήταν οι συσκευές αυτές ούτε τι έπεσε αντίστοιχα στα χέρια των Σοβιετικών. Όλοι ξέρουμε όμως οτι η έρευνα στις ΗΠΑ για τα περίφημα "Όπλα Κατευθυνόμενης Ενέργειας" (Directed Energy Weapons) άρχισε επίσημα μόλις το 1984 μετά τον περίφημο λόγο του προέδρου Ρήγκαν για το Project SDI (Strategic Defense Initiative). 5 μόλις χρόνια πριν την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης.
Τι αντιπροσωπεύει το παραπάνω? Το λιγότερο που μπορούμε να πούμε είναι ότι πρόκειται για μια ηλ/μαγνητική "βόμβα" η οποία αν όντως κατασκευαστεί θα μπορούσε να εκραγεί εμ τεράστια ισχύ! Άρα είναι τουλάχιστον ένα όπλο Η/Μ Παλμού σαν αυτά τα οποία ήδη δοκιμάζονται απο το στρατό των ΗΠΑ. Απο που όμως έρχεται η ενέργεια στο σύστημα? Όπως ήδη είπαμε σε προηγούμενες δημοσιεύσεις, όποιος μιλά για διατήρηση της "ενέργειας" στην Ηλ/δυναμική χωρίς να αναφέρει ρητά τις δυσκολίες τις σχετικές με την αντίδραση ακτινοβολίας που είναι ουσιαστικά η αντίδραση του ίδιου του κενού, κουβαλά ένα πτώμα στο στόμα του!
Εκείνο όμως που είναι πραγματικά σημαντικό σε συσκευές όπως η παραπάνω, είναι ο αδιόρατος σύνδεσμος ανάμεσα σε βαρύτητα κ ηλ/μαγνητισμό που δεν γίνεται προφαν΄ςη παρά μόνο όταν σκεφτούμε τι σημαίνει η δυνατότητα δημιουργίας ασταθειών. Διότι η θεωρία της βαρύτητας ήταν η μόνη μέχρι τώρα που γνωρίζαμε ότι μπορεί να δώσει αστάθειες με τη μορφή βαρυτικής κατάρρευσης (μαύρες οπές). Τώρα βλέπουμε για πρώτη φορά ότι απρόσμενες αστάθειες μπορούν να υπάρξουν κ στην ηλ/δυναμική. Άρα αναμφίβολα εδώ κρύβεται κάτι απο τη γενικότερη θεωρία του βαρυτο-ηλ/μαγνητισμού που ακόμη αγνοούμε. Δεν είναι όμως το μόνο που αγνοούμε κ αυτό με ευθύνη όλων εκείνων των ακαδημαικών πτωμάτων που εκπαιδεύτηκαν να μιλάνε τη μισή αλήθεια κ για αυτό πρέπει να χτυπηθούν αδυσσώπητα, αμείλικτα, αλύπητα κ ανελέητα!
Η Μαύρη Βίβλος της "Θεωρίας Πεδίου"
Όλα αυτά τα τομάρια που μας έχουν φάει τα αυτιά σε εφημερίδες κ ραδιόφωνα με τις "ψείρες" που συγκρούονται στο CERN, πρέπει κάποτε να κληθούν να δώσουν εξηγήσεις γιατί με την προπαγάνδα τους απέκλεισαν μια σειρά απο πολύ σημαντικά μακροσκοπικά πειράματα σε υψηλές ενέργειες όπως επίσης κ το γιατί συνεχίζουν να σιωπούν συστηματικά σχετικά με διάφορα παραλειπόμενα της φυσικής απο το πρώτο μισό του 20ου αιώνα.
Για να γίνουμε συγκεκριμένοι, πρέπει να θυμίσουμε εδώ απο την ιστορία της επιστήμης τις θαυμάσιες κ σήμερα ξεχασμένες δουλειές των George Rainich, Gabriel Kron, Melvin, Wheeler κ τόσων άλλων συνεχιστών του Einstein, οι οποίοι προσπάθησαν σκληρά να πετύχουν την ενοποίηση των δυνάμεων. Φαίνεται μάλιστα πως είχαν φτάσει πολύ κοντά στο να το καταφέρουν λίγο μετά τον πόλεμο οπότε με κάποιον περίεργο τρόπο επιβλήθηκε ένα περίεργο εμπάργκο κ μάλιστα η οριακή περίοδος φαίνεται πως βρίσκεται κάπου μεταξύ 1947 κ 1950. Απο τότε επιβάλλεται να μιλάμε μόνο με όρους Κβαντικής Μηχανικής κ αλλίμονο σε όποιον εναντιώνεται στο δόγμα. Τέτοια αντιμετώπιση της ελεύθερης σκέψης είχαμε να δούμε απο τον καιρό που η Ιερά Εξέταση δίκασε τον Γαλιλαίο!
Το πλεονέκτημα αυτών των προπαγανδιστών της "μισής αλήθειας" είναι όπως πάντα το ίδιο. Η κβαντική μηχανική ξέρει τα πάντα για το ΠΩς ΝΑ ΥΠΟΛΟΓΙΣΕΤΕ ΤΙΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΠΟΓΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΑΥΤΟΥ ΠΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΥΠΑΡΧΕΙ! Ωστόσο, την ίδια στιγμή, η κβαντική μηχανική αποδεικνύεται διαρκώς ότι δεν γνωρίζει ούτε μπορεί να πεί οτιδήποτε ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΠΟ ΚΑΤΩ! Με άλλα λόγια, η κβαντική μηχανική είναι η πρώτη θεωρία που στερείται παντελώς κάθε οντολογίας, ένα μοναδικό ιστορικό παράδειγμα άγνοιας!
Αντίθετα, η θεωρία πεδίου απο τον Einstein κ μετά άρχισε να υποψιάζεται επικίνδυνα ποιό είναι το αληθινό υπόστρωμα όπως κ το που είχε γίνει λάθος με τις περίφημες θεωρίες του Αιθέρα. Ο ίδιος ο Einstein είχε αναγκαστεί να ομολογήσει ότι η Γενική Σχετικότητα ουσιαστικά εισείγαγε εκ νέου έναν χωρο-χρονικό αιθέρα. Η διαφορά ήταν ότι την επποχή εκείνη δεν είχε πάει κανενός ο νους στην πιθανότητα ο αιθέρας να μην είναι ένα ρευστό αλλά ένα ΥΠΕΡ-ΣΤΕΡΕΟ (Supersolid)! Αυτό ακριβώς όμως εξηγεί θαυμάσια τους παράδοξους συγχρονισμούς των φαινομένων της κβαντικής μηχανικής ενώ η τυχαιότητα απλούστατα απαιτεί ότι ο ο υπερ-στερεός αιθέρας δεν μπορεί παρά να έχει επιπλέον των 3 διαστάσεων κ θα μπορούσε κάλλιστα να είναι απειροδιάστατος!
Εξ ίσου σημαντικό είναι το γεγονός ότι οι σχετικιστικές θεωρίες πεδίου ουσιαστικά είναι ειδικές περιπτώσεις της θεωρίας ελαστικότητας. Είναι ένα ολόκληρο ζήτημα το ποιά ακριβώς θα έπρεπε να είναι η θεωρία ελαστικότητας ενός υπερ-στερεού αιθέρα, το σίγουρο όμως είναι ότι μέχρι τώρα έχει χρησιμοποιηθεί μόνον η μισή! Αυτό οφείλεται στο ότι όλες οι προσεγγίσεις του χωρο-χρόνου δέχονται ότι αυτός κάμπτεται υπο την επίδραση ενός μεγέθους που είναι γνωστό σαν Τανυστής Ορμής-Ενέργειας (Stress-Energy tensor) κ ο οποίος αντιστοιχεί στο μέγεθος της "πίεσης-τάσης" της θεωρίας ελαστικότητας. Υπάρχει όμως κ το αντίστοιχο μέγεθος "στρέψης" (strain tensor) στην πλήρη θεωρία ελαστικότητας το οποίο ουδέποτε χρησιμοποιείται άγνωστο γιατί! Εκτός κ ανακαλύψουμε σε τίποτε ξεχασμένες δημοσιεύσεις ότι κάποιοι το είχαν ξανασκεφτεί το θέμα κ απλώς έπεσαν θύματα του εμπάργκο των σύγχρονων θεωρητικών!
Τυχαίνει τώρα, ο περίφημος ηλ/μαγνητισμός να μπορεί να ξαναγραφτεί με τον δεύτερο αυτό τρόπο δηλαδή μπορεί ο περίφημος τανυστής Faraday-Maxwell που προέρχεται απο το Διανυσματικό Δυναμικό να μπορεί επίσης να θεωρηθεί ως μια μετατόπιση (Dislocation) που περιγράφεται ακριβώς απο τον strain tensor! Κ τυχαίνει εξ ίσου "σατανικα" (!!) να είναι δυνατόν τα δύο αυτά μεγέθη strain κ stress να μπορούν να συνδεθούν με έναν απο τους απλούστερους νόμους, τον περίφημο νόμο του Hook που γνωρίζουμε απο τα ελατήρια! Με τη μόνη διαφορά ότι ένας γενικευμένος νόμος του Hook για τον ίδιο το χωρο-χρόνο η τον υπερ-στερεό αιθέρα θα είναι μάλλον μη-γραμμικός κ εξαρτώμενος επίσης απο την περιεχόμενη στο σύστημα ενέργεια. Σε οποιαδήποτε περίπτωση, η πολυαναμενόμενη ενοποίηση ηλ/μαγνητισμού κ βαρύτητας είναι έμμεση μεν, αυτονόητη δε όταν χρησιμοποιηθεί το πλήρες εννοιολογικό οπλοστάσιο της θεωρίας ελαστικότητας. Η πραγματική μορφή όμως του "αιθερικού" νόμου του Hook δεν μπορεί να γίνει ακόμη γνωστή χωρίς πειράματα σε υψηλές ενέργειες -όπως με συσκευές του είδους που περιγράψαμε παραπάνω. Και για να γίνει αυτό πρέπει επιτέλους να ξεκολλήσουμε απο τη σφαλερή κ δηλητηριώδη ατμόσφαιρα της παντοδυναμίας του CERN που ταλάνισε γενιές ολόκληρες φοιτητών κ ερευνητών.
Μια μόνο υποσημείωση για κάτι επικίνδυνο κ άγνωστο στο πλατύ κοινό που μπορεί ίσως να εξηγεί εν μέρει το εμπάργκο που επικράτησε στη θεωρητική φυσική μετά τον πόλεμο κ την επινόηση της ατομικής βόμβας. Όταν οι σύμμαχοι πριν 63 χρόνια εισέβαλλαν τελικά στο Βερολίνο κ τη Δ. Γερμανία, απέσυραν τεράστιες ποσότητες οχι μόνο πολεμικού αλλά κ βιομηχανικού υλικού, ανάμεσα στα οποία κ σχέδια όπως κ πειραματικές διατάξεις τις οποίες οι Ναζί δεν πρόλαβαν να υλοποιήσουν. Γνωρίσουμε ότι ανάμεσα σε κάποια απο τα σχέδια που έπεσαν στα χέρια των αμερικανών ήταν κ κάποιες επινοήσεις με τις κωδικές ονομασίες Kugelblitz (Σφαιρικός Κεραυνός) κ Kraftstrahlcanon (Κανόνι Ακτινοβολίας!). Δεν μπορούμε να ξέρουμε ούτε τι ακριβώς ήταν οι συσκευές αυτές ούτε τι έπεσε αντίστοιχα στα χέρια των Σοβιετικών. Όλοι ξέρουμε όμως οτι η έρευνα στις ΗΠΑ για τα περίφημα "Όπλα Κατευθυνόμενης Ενέργειας" (Directed Energy Weapons) άρχισε επίσημα μόλις το 1984 μετά τον περίφημο λόγο του προέδρου Ρήγκαν για το Project SDI (Strategic Defense Initiative). 5 μόλις χρόνια πριν την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης.
Οι φυλασσόμενοι μάταια καί ψευδή, έλεον αυτοίς εγκατελίπετε.
OΙ ΣΤΡΑΤΙΕΣ ΤΗΣ ΟΥΡΑΝΙΑΣ ΕΚΔΙΚΗΣΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου